Blok mieszkalny, ul. Cieszkowskiego 7

Sekcja:	Architektura
Kategoria:	Architektura Bloki mieszkalne PRL

Blok mieszkalny, tzw. łamaniec

Budynek wielorodzinny stojący pod adresem ul. Augusta Cieszkowskiego 7, to niespotykany nigdzie indziej blok mieszkalny, zaprojektowany w 1958 roku przez Edmunda Orlika i wybudowany w 1961r, w centrum osiedla Nowe Rokicie, które założono w tym samym roku, co projekt bloku.

Od samego początku nazywany łamańcem, przez swój zygzakowaty kształt, liczy pięć kondygnacji, w tym cztery mieszkalne, długość 100 metrów i pięć klatek, w których łącznie mieści się 100 mieszkań (choć są źródła podające liczbę 113). Klatki ponumerowane są od A do E, a numeracja rozpoczyna się od ulicy Brzozowskiego.

Pełna funkcjonalność

Oprócz funkcji mieszkalnej budynek spełnia też handlowo-usługowe. Na ścianie frontowej, od końca do końa są w nim sklepy, fotograf, punkt napraw sprzętu RTV i zegarmistrz. Niezmiennie od lat 90-tych XX wieku jest sklep odzieżowy oraz kwiaciarnia (oba w bezpośrednim sąsiedztwie przybudówki, o której poniżej) - jeden i drugi prowadzone przez te same osoby.

Pozostałe sklepy zmieniały się przez lata. Patrząc na blok od strony ulicy, to jego lewy kraniec długie lata okupowała firma SPOŁEM ze swoim spożywczakiem i mięsnym. Od sklepu odzieżowego w środkowej części bloku - na prawo od przepustu - do prawego krańca znajdował się długi lokal Dom Mody NESTOR, który pod koniec lat 90-tych podzielono na trzy mniejsze: m.in. obuwniczy i apteka.

Dobudówka

Jednym z charakterystycznych elementów budynku jest swoistego rodzaju przybudówka (powstała rzecz jasna od razu z budynkiem), która ustawiona jest tak, że podkreśla jeszcze bardziej rozmach architektoniczny bryły budynku. Początkowo mieściły się tam witryny propagandowe życia osiedlowego oraz TKKF Sielanka, działającego w pobliskim parku, znajdującego się po skuśce, w dalszej części ulicy (za skrzyżowaniem z ulicą Brzozowskiego, do której szczytem stoi łamaniec. W latach 90-tych prywatny przedsiębiorca, po wątpliwych estetycznie, modernizacjach (głównie aspekty anty kradzieżowe - zaspawanie niektórych okien, aby zasłonić zaplecze oraz wspawanie krat w pozostałe okna) uruchomił tam kiosk. Po latach walki o byt - zmaganiu się z włamaniami oraz pożarem wynikającym z podpalenia, którego częścią składową był wybuch butli z gazem, który z wielkim hukiem zatrząsł budynkiem w środku nocy - zamknął interes. Pomieszczenie stało puste. W końcu ktoś wpadł na pomysł urządzenia tam zielnika. Po remoncie tak się stało.

Prawa własności

Łamańcem włada wspólnota mieszkaniowa. Jeszcze w latach 90-tych XX wieku lokatorzy wykupili swoje mieszkania.

Malatura

Początkowy blok nie wyróżniał się niczym spośród pozostałych bloków. Jego ściany pokrywała szarość tynku. W latach dwutysięcznych budynek przeszedł termomodernizację, podczas której pomalowany został z użyciem mało estetycznego zestawu kolorystycznego. Sprana żółć i czerwień, czy jakby to nazwać, a do tego zielone balustrady i białe loggie. Część mieszkańców wstydzi się za swój dom, ale rozkładają ręce z bezradności. Zadecydował zarząd wspólnoty mieszkaniowej, a oni jedynie muszą za to płacić.

Lokalizacja

Blok zlokalizowany jest w kwadracie ulic Augusta Cieszkowskiego, Stanisława Brzozowskiego, Przyszkole i Stefana Rogozińskiego, na rogu Cieszkowskiego i Brzozowskiego (stoi do niej szczytem).

Okna frontowe klatki E wychodzą na ulicę Rabindranatha Tagore, czyli jedyny dwukierunkowy, jednojezdniowy "dopływ" ronda Lotników Lwowskich (dawne Titowa).

Ściana klatkowa jest prostopadle do ulicy Przyszkole, na której pod numerem 42 stoi Szkoła Podstawowa nr 42 im. Stanisława Staszica i gdyby nie blok Przyszkole 19, to widok z klatki E kierowałby bezpośrednio na lewe skrzydło wejściowe szkoły.

Szczytami do klatkowej ściany łamańca stoją łącznie trzy bloki: Brzozowskiego 1, Przyszkole 17 i 19.

Ściana frontowa zwrócona jest na blok Cieszkowskiego 2.

Przekraczając na skuśkę skrzyżowanie Cieszkowskiego/ Brzozowskiego trafimy do pięknego Parku Sielanka, w którym oprócz wielu alejek pośród drzew znajdują się również dwie górki saneczkowe, z czego jedna pokaźnych rozmiarów, a druga mniejsza - w szczycie Willi Ferdynanda Koeniga, stojącej na przeciwko Willi Koenigów - obie bliżej ronda, dwa stawy (jeden z wyspą), boisko do piłki nożnej, plac zabaw i stoły do ping-ponga oraz bliżej skrzyżowania Pabianicka/ Włókniarzy - Willa Ryszarda Koeniga - dawna siedziba Hufca ZHP Łódź-Górna. Z racji posiadania stawów park przepełniony jest kaczkami, które zachęcane dokarmianiem przez spacerowiczów, ani myślą odlatywać. Park to dawny ogród przypałacowy Koenigów, założony w drugiej połowie XIX wieku.