15 września 2009 roku na łódzkie ulicę wyjechał trzeci Ikarus 280.70E po naprawie głównej - #1552. Poremontowa premiera miała miejsce na dodatku szczytowym linii 87, brygadzie 5-tej.

Swoją karierę w MPK Łódź rozpoczął 31 grudnia 1995 wraz ze wpisem na stan zajezdni Nowe Sady pod numerem #2552. 28 marca 2008, w związku z likwidacją zajezdni Kilińskiego, został przeniesiony na trzecią zajezdnię przy ul. Limanowskiego, gdzie otrzymał nowy numer - #3552. 28 maja 2008 #3552 (razem z #3554) został wybrany do wzięcia udziału w festiwalu sztuki uliczej, gdzie oszpecono go graffiti. Ostatnie pojawienie się #3552 na mieście odnotowano pod koniec czerwca 2008. 1 stycznia 2009 wóz przenumerowano na #1552 w związku ze zmianą oznaczenia zajezdni Limanowskiego. Z najnowszym numerem taborowym zadebiutował jednak dopiero po ponad dziewięciu miesiącach, po przejściu naprawy głównej.

Wóz #1552, razem z innym przedstawicielem tego typu #1553, powrócił z remontu w pierwszej połowie lipca 2009. W przeciwieństwie do #1553, który na linię wyjechał niemal od razu, pierwszy wyjazd #1552 został przesunięty ze względu na konieczność dokonania poprawek w Zakładzie Techniki przy ul. Tramwajowej. Okazało się to bardzo czasochłonne i zajęło aż dwa miesiące.

Sposób wykonania remontu jest inny niż spotykany dotychczas, wyjątkowy. Zdziwienie budzi już sam wygląd zewnętrzny. Pierwszy w oczy rzuca się prawie całkowity brak ozdobnych listew bocznych. Zamontowano jednynie srebrne listwy poziome na wysokości mocowania klap bocznych. Na burtach próżno szukać listew pionowych, a naprawy główne wykonywane w Solcu Kujawskim przyzwyczaiły już do braku w wyremontowanych pojazdach listew podokiennch. Natomiast brak poziomych listew na granicy kolorów żółtego i czerwonego to zupełna nowość. Stanowi to wyjątek na łódzką skalę, przywodzący na myśl Częstochowę, gdzie jest to element charakterystyczny dla większości tamtejszych Ikarusów 280.26. Dodatkowo wygląd psuje brak listew na tylnej ścianie pojazdu. Malatura pojazdu została odnowiona bez większych zmian, brak jedynie czerwonego pasa nad drzwiami (podobnie jak w #1553). Nie licząc oczywiście innowacyjnego sposobu pomalowania drzwi, z podziałem kolorów żółtego i czerwonego, w tej samej linii co burty. Metalowa konstrukcja przegubu zyskała kolor żółty, natomiast nowa opończa jest szara. Felgi kół, krzyżownicę nad przegubem oraz kabinę pomalowano na szaro.

Wnętrze kryje kolejne ciekawostki. Boczne laminaty wymieniono na białe zaś sufitowe na... czarne. Dermę z siedzeń zastąpiono dwukolorowym materiałem - jasnoniebieskie siedzisko i przód oparcia, pozostała część granatowa. Poręcze drzwiowe otrzymały kolor czerwony, wszystkie pozostałe na szczęscie zachowały kolor żółty.

Remont sprawia wrażenie wykonanego niedokładnie, metodami chałupniczymi. Pewien niesmak pozostawiła konieczność dokonania poprawek po remoncie przed dopuszczeniem pojazdu do ruchu. Jednocześnie cieszy fakt, że ostatecznie autobus powrócił do służby liniowej.